Νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις: Οι λόγοι που ταλαντεύεται το ΚΙΝ.ΑΛ

Η κοινοβουλευτική ομάδα του Κινήματος Αλλαγής, υπό την προεδρία της Φώφης Γεννηματα, θα κληθεί τις επόμενες ημέρες, να λύσει τον γρίφο της στάσης που θα τηρήσει το κόμμα στο θέμα του νομοσχεδίου για τις διαδηλώσεις που ψηφίζεται την ερχόμενη εβδομάδα στη Βουλή. Η νομοθετική πρωτοβουλία του -προερχόμενου από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ -Μιχάλη Χρυσοχοϊδη έχει προκαλέσει την σφοδρή αντίδραση των κομμάτων της αριστεράς. Παράλληλα όμως η οξύτητα των διατάξεων του νομοσχεδίου (ενσωματώνει αυτούσια χουντικά διατάγματα) όσο και η διάθεση της κυβέρνηση να το «περάσει» δίχως ουσιώδεις αλλαγές, δημιουργεί τοπίο σκληρής πόλωσης.

Για το περιεχόμενο

Το Κίνημα Αλλαγής, στις μέχρι τώρα διαδικασίες επεξεργασίας του νομοσχεδίου στην Βουλή, έχει αποφύγει να δώσει απάντηση στο ερώτημα του τι πρόκειται να κάνει την ερχόμενη Πέμπτη στην Βουλή, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα τεθεί και θέμα ονομαστικής ψηφοφορίας για το νομοσχέδιο.

Σύμφωνα με στελέχη του κόμματος, το ΚΙΝ.ΑΛ είναι «υπέρ μιας αντίληψης για ένα σαφές ρυθμιστικό πλαίσιο για τις διαδηλώσεις» όμως παράλληλα «δεν αφήνει περιθώριο για την φαλκίδευση των δημοκρατικών δικαιωμάτων». Το δεύτερο στοιχείο κατά την εκτίμηση του Κινήματος Αλλαγής δεν πληρείται από το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση. Μάλιστα η Χαριλάου Τρίκούπη θεωρεί πως η κυβέρνηση «προπαγάνδισε ψέματα λέγοντας ότι η πρόταση αυτή βασίζεται στην επιστημονική επιτροπή που συστήθηκε με πρωτοβουλια του Γιώργου Καμίνη» ενώ το νομοσχέδιο «όπως κατατέθηκε είναι ψευδεπίγραφο στο τίτλο και προβληματικό στο περιεχόμενο». Μάλιστα δεν φαίνεται να ικανοποιείται από την προφορική δέσμευση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη ότι σε περιπτώσεις διάλυσης συγκεντρώσεων θα υπάρχει παρουσία του εισαγγελέα.

Το ΚΙΝ.ΑΛ έχει ταχθεί υπέρ της εμπλοκής ανώτερου δικαστικού λειτουργού στην επιτροπή που θα αποφασίζει για την διενέργεια ή όχι μίας διαδήλωσης ενώ έχει θέσει και ζητήματα που αφορούν τις ποινές που προβλέπονται και συνολικά την ποινική πλευρά του νομοθετήματος. Μάλιστα αρνητικές εντυπώσεις έχει προκαλέσει στο ΚΙΝ.ΑΛ η διατύπωση της θέσης από τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη σχετικά με το ότι οι μεγάλες νομοθετικές αλλαγές ψηφίζονται από «ένα κόμμα». Όπως θύμιζαν στελέχη του ΚΙΝ.ΑΛ ο νόμος Διαμαντοπούλου το 2011 ψηφίστηκε από τα 2/3 της Βουλής και για τον λόγο αυτό είχε σημαντική πολιτική νομιμοποίηση. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνουν στην Χαριλάου Τρικούπη «αν κάποιος προχωράει μόνος του ο νόμος θα καταλήξει σε αδιέξοδο».

Τοποθετήσεις

Στο επίπεδο των δημόσιων τοποθετήσεων στελεχών του κινήματος ο αρμόδιος για θέματα προστασίας του πολίτη, Γιώργος Καμίνης, παρότι έχει δηλώσει ότι συμφωνεί για την ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης του συγκεκριμένου τοπίου, έχει βρει μέχρι στιγμής «τοίχο» στις προτάσεις που κατέθεσε για την εμπλοκή δικαστικών λειτουργών.

Ο Χάρης Καστανίδης πρότεινε διαμεσολαβήτής να είναι «ο συνήγορος του πολίτη, στον οποίον μάλιστα αναθέσατε να έχει και τον εθνικό μηχανισμό διερεύνησης της αστυνομικής αυθαιρεσίας, της αστυνομικής βίας και της ασυδοσίας. Εγώ λοιπόν σας προτείνω να μην είναι ο παίκτης που καθορίζει το παιχνίδι η ελληνική αστυνομία».

Ο Βασίλης Κεγκέρογλου δήλωσε πως «το πνεύμα και η αρχή του νομοσχεδίου δεν είναι στην κατεύθυνση που χρειάζεται» άφησε μάλιστα αιχμές κατά του Κώστα Μπακογιάννη λέγοντας πως «ο Μέγας Περίπατος έχει δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στο κυκλοφοριακό» κι αναρωτώμενος αν «πήρε άδεια από πουθενά για να το κάνει». Επισήμανε μάλιστα ότι «έχουμε κόκκινες γραμμές».

Εντύπωση έχει πάντως προκαλέσει και η διφορούμενη τοποθέτηση στην Επιτροπή Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης στην Βουλή του προέδρου της ΓΣΕΕ και προσκείμενου στο ΚΙΝ.ΑΛ Γιάννη Παναγόπουλου ο οποίος εξέφρασε επιφυλάξεις, δίχως όμως να θέσει θέμα απόσυρσης του νομοθετήματος.

Το πολιτικό δίλλημα

Πάντως εκτός από τις νομικές διαστάσεις του θέματος, το Κίνημα Αλλαγής καλείται να διαχειριστεί ουσιαστικά τις πολιτικές επιπτώσεις της στήριξης ενός τόσο αιχμηρού νομοθετήματος. Η θετική απόκριση σε ένα τέτοιο νομοσχέδιο, σε συνδυασμό μάλιστα με την σκληρή κριτική που ασκεί στον ΣΥΡΙΖΑ την τρέχουσα περίοδο, θα δημιουργήσει σαφέστατα ζητήματα ανισορροπιών στο πολιτικό μήνυμα του …«ούτε με τον έναν, ούτε με τον άλλον» που επιχειρεί να εκπέμψει το Κίνημα Αλλαγής. Για τους λόγους αυτούς η καταφυγή στο κοινοβουλευτικό «παρών» θα μπορούσε να είναι η πλέον ασφαλής λύση.