Κοινοποίηση


Ξεκινώντας τη δεκαετία του 1970 ο καθηγητής ψυχολογίας Χέλμουτ Κέντλερ πραγματοποίησε το «πείραμά» του.

Τα άστεγα παιδιά στο Δυτικό Βερολίνο τοποθετήθηκαν σκόπιμα με παιδεραστές στο ίδιο σπίτι, καθώς ο Κέντλερ υποστήριζε ότι αυτοί οι άντρες θα γίνονταν ιδιαίτερα στοργικοί θετοί γονείς.

Μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Χιλντεσχάιμ διαπίστωσε ότι οι αρχές στο Βερολίνο δέχτηκαν αυτήν την «πρακτική» για σχεδόν 30 χρόνια. Οι ανάδοχοι παιδεραστές μάλιστα λάμβαναν τακτικό επίδομα φροντίδας.

Σύμφωνα με το dw.com ο Χέλμουτ Κέντλερ (1928-2008) κατείχε ηγετική θέση στο Κέντρο Εκπαιδευτικών Ερευνών του Βερολίνου.

Ήταν πεπεισμένος ότι η σεξουαλική επαφή μεταξύ ενηλίκων και παιδιών ήταν ακίνδυνη.

Οι υπηρεσίες παιδικής πρόνοιας του Βερολίνου και η κυβερνητική Γερουσία είτε έκαναν τα στραβά μάτια είτε ενέκριναν τις «συγκατοικήσεις».

Πριν από αρκετά χρόνια, δύο από τα θύματα αποφάσισαν να μιλήσουν δημόσια και να πουν την ιστορία τους.

Έκτοτε οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Χίλντεσχαιμ ξεκίνησαν να μελετούν έναν τεράστιο όγκο αρχείων και προχώρησαν σε συνεντεύξεις.

Ανακάλυψαν ένα «δίκτυο διαφόρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων», το κρατικό Γραφείο Πρόνοιας για τους Νέους και τη Γερουσία του Βερολίνου, όπου η παιδεραστία έγινε αποδεκτή, υποστηρίχθηκε, υπερασπίστηκε.

Κοινοποίηση

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.